واقعیت افزوده (Augmented Reality یا AR) یک فناوری است که اطلاعات دیجیتال را به دنیای واقعی افزوده و به کاربر امکان می‌دهد تا اطلاعات و عناصر مجازی را در محیط فیزیکی اطراف خود مشاهده کند. در AR، اطلاعات دیجیتالی مثل تصاویر، متن، صدا یا ویدئو بر روی اجسام و محیط اطراف پخش می‌شوند.

ویژگی‌های کلیدی واقعیت افزوده عبارتند از:

1. ترکیب دنیای واقعی و دیجیتال: در AR، دنیای واقعی و دنیای دیجیتال ترکیب می‌شوند. این فناوری به کاربر این امکان را می‌دهد تا با محیط اطرافش تعامل کند و در عین حال اطلاعات یا شیء‌های دیجیتال را در آن مشاهده کند.
2. استفاده از دوربین و حسگرها: دستگاه‌های حاوی دوربین‌ها و حسگرها (مثل گیروسکوپ و شتاب‌سنج) مورد استفاده قرار می‌گیرند تا اطلاعات محیط را بگیرند و سپس اطلاعات دیجیتال را به تصویر زنده دوربین افزوده کنند.
3. پوشش گسترده در صنایع مختلف: AR در صنایع مختلفی از جمله آموزش، پزشکی، مهندسی، بازاریابی، بازی‌های رایانه‌ای و … استفاده می‌شود. این تنوع کاربردها نشان از انعطاف‌پذیری وسیع این فناوری دارد.
4. سهولت استفاده: با توجه به راحتی استفاده از دستگاه‌های هوشمند مانند تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند، AR به راحتی در دسترس بسیاری از افراد قرار گرفته است.
5. توسعه اپلیکیشن‌ها و پلتفرم‌ها: توسعه‌دهندگان به راحتی می‌توانند برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های AR را برای دستگاه‌های مختلف و پلتفرم‌ها ایجاد کنند، که این امر به توسعه روز افزون این فناوری کمک کرده است.
6. توانمندی‌های گسترده در تعامل: امکانات تعاملی AR از جمله تشخیص و تعامل با سطوح مختلف، شناسایی اشیاء، و اجتناب از موانع از جمله امکاناتی هستند که این فناوری را برجسته می‌کنند.

واقعیت افزوده به عنوان یکی از فناوری‌های نوظهور و جذاب، با ایجاد تجارب جدید و خلاقانه در دنیای واقعی، امکانات و کاربردهای جدیدی را در اختیار افراد و صنایع قرار داده است.

(VR) و (AR) دو فناوری پیشرفته هستند که هرکدام ویژگی‌ها و کاربردهای منحصر به فرد خود را دارند. در زیر تفاوت‌های اصلی بین واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را مشاهده می‌کنید:

1. تعریف:

   • واقعیت مجازی (VR): در VR، فرد به یک دنیای مجازی کاملاً تغییر یافته و جدا از دنیای واقعی وارد می‌شود. این فناوری با استفاده از کلاسهای یا عینک‌های VR، کاربر را به یک محیط تجسمی که به صورت کامل مجازی است می‌برد.
   • واقعیت افزوده (AR): AR اطلاعات دیجیتال را به دنیای واقعی افزوده و نمایش می‌دهد. این اطلاعات معمولاً از طریق دوربین یا سایر حسگرهای موجود در دستگاه‌های AR مشاهده می‌شود.

2. محیط کاربری:

   • واقعیت مجازی (VR): بیشتر در کاربردهایی مانند بازی‌های ویدئویی، شبیه‌سازی‌های آموزشی، و تجارب واقعیت مجازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
   • واقعیت افزوده (AR): AR معمولاً در برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های موبایل، دستگاه‌های هوشمند، و کاربردهای مرتبط با AR در صنایع چون تعمیرات و نگهداری، تجارت الکترونیک، و مسائل پزشکی استفاده می‌شود.

3. تعامل با محیط:

   • واقعیت مجازی (VR): کاربران در VR از دنیای واقعی جدا می‌شوند و تمام تعاملات و تجربیات آنها در دنیای مجازی اتفاق می‌افتد.
   • واقعیت افزوده (AR): کاربران AR همچنان در دنیای واقعی حضور دارند. و اطلاعات دیجیتال افزوده شده به دنیای واقعی آن‌ها. این اطلاعات می‌توانند بر روی اشیا فیزیکی، مکان‌ها یا حتی چهره‌های افراد نمایش داده شوند.

4. تکنولوژی مورد نیاز:

   • واقعیت مجازی (VR): نیاز به تجهیزات خاصی مانند عینک VR، کلاسهای VR یا سیستم‌های تشخیص حرکت دارد.
   • واقعیت افزوده (AR): دستگاه‌های هوشمند، تبلت‌ها یا عینک‌های AR نیازمندی‌های اصلی برای استفاده از این فناوری هستند.

هر یک از این فناوری‌ها با توجه به نیازهای خود، کاربردهای گسترده‌ای دارند و در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.